Μερικά πράγματα σε αυτή την χώρα είναι τόσο προβλέψιμα, που καταντούν κουραστικά. Οι εθνικοί μας δημοσκόποι, οι ίδιοι που φιλοτέχνησαν με τόσο κόπο το πολιτικό «άστρο» του Ανδρέα Λοβέρδου, με το που διαψεύστηκαν, έσπευσαν να αλλάξουν τροπάριο και να «αγκαλιάσουν», το νέο ίνδαλμα. Το μέχρι προχθές ταπεινό αουτσάιντερ.
Σύμφωνα λοιπόν με το νέο δημοσκοπικό αφήγημα, ο Ανδρουλάκης, όχι μόνο αρέσει στους 130 χιλιάδες ψηφοφόρους του, αλλά αίφνης συμπαρασέρνει τις μάζες σε ένα απίθανο κρεσέντο οπαδικής λατρείας που κανείς δεν ξέρει που μπορεί να φτάσει.
Οι μετρήσεις, που διαδέχονται η μία την άλλη, αποδεικνύουν ότι η δημοφιλία αυτού του πολιτικού ανδρός διαχέεται στο εκλογικό σώμα με ταχύτητα μετάδοσης κορωνοιού. Στην εκδοχή «Ομικρον», εννοείται.
Πανικόβλητοι οι καλοί μας δημοσκόποι, προσπαθούν να δουν που θα σταματήσει αυτό το τσουνάμι. Στο δώδεκα, στο δεκαπέντε τοις εκατό ή και ψηλότερα; Μήπως σε δύο-τρεις εβδομάδες καταπιεί και τον Σύριζα;
Μέχρι εκεί βεβαίως. Πιο πάνω δεν πάει. Γιατί η υπεροχή του ενός και δημοφιλέστερου, «του καλύτερου πρωθυπουργού της μεταπολίτευσης», δεν ανατρέπεται με τίποτα. Ξέρουν οι «προγνώστες» μέχρι που μπορούν να τραβήξουν το σχοινί. ΙΣΑ-ΙΣΑ να μιλάμε για ένα δευτεροκλασάτο «ντέρμπι» Σύριζα-Πασοκ.
Τα ιερά και όσια της Premier League, δεν θίγονται. Η διαφορά της ΝΔ με τον όποιον «δεύτερο» θα παραμένει «διψήφια», μέχρι να διαψευστεί από την εκλογική νεκροψία.
Σε γενικές γραμμές λοιπόν, το αφήγημα το εμπεδώσαμε. Made in Μαξίμου είναι, όπως ακριβώς και η λαχτάρα να βγει αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ ο Λοβέρδος, για να αποκτήσει ο Μητσοτάκης ένα δεκανίκι στην απίθανη περίπτωση-λέμε τώρα-που οι αλάνθαστοι, μέχρι σήμερα, δημοσκόποι στραβοπατήσουν στην κάλπη.
Κι αφού δεν βγήκε η πρώτη βερσιόν, φτάσαμε γρήγορα στην δεύτερη. Λιγότερο διαχειρίσιμος ο Ανδρουλάκης ως συνομιλητής, αλλά κάτσε να τον φουσκώσουμε όσο μπορούμε, μήπως και ενισχύσουμε την… παράσταση ήττας για τον ΣΥΡΙΖΑ (που μεταξύ μας, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ενίσχυση…).
Δυστυχώς το «φούσκωμα» όταν γίνεται με άγαρμπο τρόπο, επιτυγχάνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Έχω ξαναγράψει ότι όπου ανακατεύεται η διαπλοκή, κυβερνητική, επιχειρηματική και μιντιακή, για να στηρίξει, μία πολιτική επιλογή της αρεσκείας της, στην πράξη την καίει.
Ο κόσμος, ειδικότερα μετά τα μνημόνια, έχει αναπτύξει υπόγεια ανακλαστικά που τον ωθούν, την κρίσιμη ώρα, να διαψεύδει τις «αυτό-εκπληρωμένες προφητείες» των καναλιών. Και των δημοσκόπων.
Είναι άγαρμπο λοιπόν το «πουσάρισμα» του Ανδρουλάκη και υπό μία έννοια προσβάλει τη μνήμη της αξιοπρεπέστατης Φώφης, παρουσιάζοντας την εμμέσως ως το πολιτικό «βαρίδι» που δεν άφησε το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ να…απογειωθεί.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ……….