Οκτώ χρόνια πριν, ένας άλλος πρωθυπουργός μιας άλλης ελληνικής κυβέρνησης δήλωνε έτοιμος να λύσει όλα τα εκκρεμή ανοικτά ζητήματα στην εξωτερική πολιτική, επικαλούμενος όχι την…….έξοδο αλλά την είσοδο στα Μνημόνια.
Ο εξοχότατος κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου σύμφωνα με απόρρητα τηλεγραφήματα της Αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα δήλωνε σε Αμερικανούς αξιωματούχους ότι είχε μεταφέρει στην Τουρκία την θέληση του για λύση των θεμάτων του Αιγαίου στην Χάγη, και επίλυση των άλλων ζητημάτων όπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Κυπριακό «γρήγορα καθώς οι οικονομικές προκλήσεις της Ελλάδας πιθανόν θα έδεναν πολιτικά τα χέρια του..».
Ο κ. Παπανδρέου κάνει την δήλωση αυτή στους Αμερικανούς, τον πρεσβευτή Ντάνιελ Σπερκχαρντ και τον πρόεδρο του Brooking Institute και πρώην αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Στροουμπ Ταλμποτ στις 12 Οκτωβρίου 2009 λίγο μετά την επίσκεψη αστραπή που είχε πραγματοποιήσει στις 9 Οκτωβρίου στην Κωνσταντινούπολη, λίγα εικοσιτετράωρα μετά την εκλογή του ως πρωθυπουργού στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. (Τηλεγράφημα της Αμερικάνικης Πρεσβείας με ημερομηνία 14 Οκτωβρίου 2009 09ATHENS1541)
Είναι εντυπωσιακό, ότι ο κ. Παπανδρέου ο οποίος είχε εκλεγεί με το γνωστό σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», πρόβαλλε στους Αμερικανούς το επιχείρημα ότι θα πρέπει να κλείσει τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής γιατί σύντομα η οικονομική κατάσταση «θα δέσει πολιτικά τα χέρια του».
Λες και γνώριζε από τότε ότι μήνες αργότερα η χώρα θα οδηγούνταν στα Μνημόνια και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Όμως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τι υποστήριξε ο κ. Παπανδρέου στις συζητήσεις του με τους Αμερικανούς, τόσο για τα ελληνοτουρκικά όσο και για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, όπου περιόριζε την erga omnes χρήση μόνο για διεθνείς χρήσεις, χωρίς συνταγματική αλλαγή και ζητούσε να αφεθεί στην άκρη το ζήτημα της ταυτότητας και της γλώσσας.
Στην «Σύνοψη» του τηλεγραφήματος αναφέρεται ότι ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου, με το ταξίδι αστραπή στην Κωνσταντινούπολη ήθελε να δώσει θετικό μήνυμα για τον νέο δυναμισμό και το πόσο ανοικτός ήταν στην Τουρκία.
Αναφέρονται τα εξής:
«Ο Παπανδρέου μετέφερε στον τούρκο Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών την βούληση του να επιλύσει τα περισσότερα θέματα του Αιγαίου στο Δ.Δ. της Χάγης και τους είπε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα άλλα δύσκολα ζητήματα όπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Κυπριακό, σύντομα καθώς οι προκλήσεις της οικονομίας στην Ελλάδα, πιθανότατα σύντομα θα του δέσουν πολιτικά τα χέρια».
Στο Κυπριακό κάλεσε την Τουρκία να αφήσει τους πολιτικούς να δουλέψουν και να κρατήσει σε απόσταση την επιρροή του Στρατού. «Για την Μακεδονία, ο Παπανδρέου ήταν ανοικτός για να υπάρξει ώθηση για την επίλυση του θέματος της ονομασίας, αλλά επανέλαβε την θέση για γεωγραφικό προσδιορισμό και erga omnes για την διεθνή χρήση»
Καθώς ο Ταλμποτ πραγματοποίησε σειρά επαφών λόγω και της παλιάς ιδιότητας του ως νούμερο 2 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στο τηλεγράφημα αναφέρεται ότι στην συνάντηση του με την πρώην ΥΠΕΞ Ντάρα Μπακογιάννη, του μετέφερε ότι παρά την παλιότερη κριτική του κ. Παπανδρέου στην εξωτερική πολιτική «βλέπει μικρές διαφορές στην πολιτική τους….»
Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στην από καιρού υπόσχεση για επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης λέγοντας στον Ερντογάν ότι «εάν η Τουρκία δεν κάνει κάτι, το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα υποχρεωθεί να μετακινηθεί κάπου αλλού, κάτι που η Ελλάδα δεν θέλει να το δει ούτε θα το ήθελε και η Τουρκία».
Για το Αιγαίο ο κ. Παπανδρέου μεταφέρει στους Αμερικανούς αξιωματούχους τι είπε στον Ταγίπ Ερντογάν. Λέει τα εξής:
«Εάν θέλετε τα νησιά μας, ποτέ δεν θα φτάσουμε σε λύση αλλά εάν η ανησυχία της Τουρκίας είναι η πρόσβαση σε διεθνή ύδατα και εναέριο χώρο και η υφαλοκρηπίδα και οι οικονομικές πηγές, αυτά τα θέματα μπορούν να επιλυθούν. Ο Παπανδρέου σκέφτεται ότι θα μπορούσαν να έρθουν τα θέματα αυτά σε ένα τρίτο ουδέτερο μέρος όπως η Χάγη για να πάρει μια δίκαιη απόφαση, όπου θα μπορούν να διαπραγματευθούν τα πάντα εκτός της κυριαρχίας.
Απέρριψε την ιδέα των «γκρίζων ζωνών» και θεώρησε ότι αυτό είχε εισαχθεί το τελευταίο καιρό ως πολίτικο τέχνασμα και δεν στηρίζονταν σε καμιά νομική βάση.
Ωστόσο, ακόμη και εδώ άφησε ένα παράθυρο, λέγοντας ότι ενώ η Ελλάδα θα απέρριπτε κατηγορηματικά κάθε αξίωση σε ελληνικό κυρίαρχο έδαφος κανείς δεν θα μπορούσε να εμποδίσει κάποια χώρα να φέρει οποιοδήποτε θέμα θα ήθελε στο Δικαστήριο της Χάγης».
ΣΧΟΛΙΟ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
«Αυτή αποτελεί μια σημαντική μετακίνηση της ελληνικής θέσης, εάν διατηρηθεί. Στο παρελθόν ενώ ήταν ανοικτοί να εξετάσει το Δικαστήριο της Χάγης τα ζητήματα των οικονομικών (σ.σ. εννοεί μάλλον την υφαλοκρηπίδα) οι Έλληνες ήταν απρόθυμοι να προσθέσουν όλη την δέσμη των ζητημάτων του Αιγαίου φοβούμενοι την απόπειρα των τούρκων να τους επιβάλουν την παραίτηση από όλα τα διεθνή νομικά δικαιώματα που πιστεύουν ότι έχουν βάσει του Δικαίου της Θάλασσας και άλλων Συνθηκών σε ένα τουρκικού στυλ παζάρι, για να κερδίσουν πλεονεκτήματα στις οικονομικές ζώνες.
Παρόλο που η θέση του ήταν καταρχήν για μη συμβιβασμό στο θέμα των γκρίζων ζωνών και της Ελληνικής Κυριαρχίας, ο τόνος και η συνολική θέση του για την μεταφορά στην Χάγη ήταν κάτι που θα μπορούσε να προσφέρει την ευκαιρία για μια πραγματική άρση του αδιεξόδου (breakthrough).
Το αντιμετωπίζει σαν μια δουλειά που άφησε στην μέση από τότε που ήταν ΥΠΕΞ και είναι έτοιμος να φανεί τολμηρός εάν και οι τούρκοι συμπράξουν μαζί του για την επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο.
Ο Παπανδρέου «πιστεύει ότι ο Καραμανλής έχασε το μομέντουμ να αντιμετωπίσει τα Βαλκάνια και εξέφρασε την επιθυμία να είναι πιο δραστήριος στην επίλυση προβλημάτων στην περιοχή…….
Ο Παπανδρέου δήλωσε ότι είναι ανοικτός να δώσει ώθηση στην επίλυση του ονοματολογικού, στην βάση γεωγραφικού προσδιορισμού στο όνομα της Μακεδονίας και με erga omnes για διεθνή χρήση»!
Στις 2 Δεκεμβρίου 2009 συναντάται στην Αθήνα ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου με τον Αμερικανό αναπληρωτή ΥΠΕΞ Τζέιμς Στάινμπεργκ και στην ατζέντα βρίσκεται και το ονοματολογικό και τα ελληνοτουρκικά όπως αναφέρει το τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στις 4 Δεκεμβρίου (09ATHENS1683).
Σημειώνονται τα εξής:
«….Θέμα του ονόματος: κτίζοντας ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης.
Ο Παπανδρέου είπε στον Στάινμπεργκ ότι προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης με τον Μακεδόνα ομόλογο του Νίκολα Γκρουέφσκι μέσω διμερών συναντήσεων και επαφών και μεσω των συνομιλιών υπό την αιγίδα του Μάθιου Νίμιτς.
Ο Παπανδρέου πιστεύει ότι είχαν υπολογίσει ότι το «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» θα ήταν ένα αποδεκτό όνομα, και πρέπει να βρουν λύσεις στα υπόλοιπα θέματα, όπως το που και πως θα χρησιμοποιείται.
Ο Παπανδρέου είπε στον Γκρουέφσκι ότι η θέση της χώρας για erga omnes δεν αποτελούσε προσπάθεια να επιβάλει την αλλαγή του συντάγματος τους αλλά περισσότερο να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει «δεύτερος γύρος» της προσπάθειας των Σκοπίων να κερδίσουν την αναγνώριση με το Συνταγματικό όνομα τους.
Το κλειδί για την Ελλάδα είναι ότι αυτό το όνομα πρέπει να χρησιμοποιείται από τους διεθνείς θεσμούς, τρίτους οργανισμούς και σημαντικές διμερείς σχέσεις και έτσι το θέμα να λυθεί μια για πάντα.
Ο Παπανδρέου πρότεινε στον Γκρουέφσκι να αφήσουν τα θέματα της ταυτότητας και της γλώσσας στην άκρη και να μην δημιουργήσουν ζήτημα γι’ αυτά.
Ο πρωθυπουργός αισθάνθηκε ότι υπήρχε κάποιο θετικό μομέντουμ στην πρώτη συνάντηση του με τον Γκρουέφσκι, αλλά στον δεύτερο γύρο ο Γκρουέφσκι ήθελε ένα διαφορετικό όνομα και επέμενε το όνομα και η ταυτότητα να είναι «Μακεδονική».
Επιπροσθέτως την επομένη ημέρα από την συνάντηση των Πρεσπών ο Γκρουέφσκι εκανε δημόσιες δηλώσεις για το τι υποτίθεται του είπε ο Παπανδρέου στην συνάντηση τους, φέρνοντας σε πολύ δύσκολη θέση την Ελλάδα.
Ο Στάινμπεργκ συμφώνησε ότι «το ένστικτο του Παπανδρέου να επιτύχει Συμφωνία στο όνομα και να αφήσει τα «ψευδό-θέματα» της γλώσσας και της ταυτότητας, στην άκρη προς το παρόν, είναι σωστό.
Δήλωσε επίσης ότι το erga omnes θα απαιτήσει μια πραγματική συνεννόηση μεταξύ των δυο πλευρών και το κλειδί θα είναι για τους διεθνείς θεσμούς και σημαντικούς διμερείς παράγοντες να αποδεχθούν το συμφωνημένο όνομα».
Καθώς ο Αμερικανός αξιωματούχος επεσήμανε ότι μένουν λίγες ημέρες μέχρι την Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. ο Παπανδρέου δήλωσε ότι «η Ελλάδα είναι έτοιμη να λύσει το πρόβλημα τώρα, ακόμη και να απομένουν λίγες ημέρες μέχρι την Σύνοδο Κορυφής, εάν ο Γκρουέφσκι θα μπορούσε να αποδεχθεί το όνομα, την γενική διεθνή χρήση και να αφήσει έξω την ταυτότητα και την γλώσσα.»
Ο Παπανδρέου συνόψισε στον Στάινμπεργκ τα τρία κομβικά κεφάλαια διαφορών με την Τουρκία, που πιστεύει ότι μπορούν να πετύχουν πρόοδο.
«Το πρώτο είναι το καθεστώς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο επεσήμανε ότι δεν είναι διμερές θέμα αλλά περισσότερο πολυμερές θέμα ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και τα σύνορα σε θάλασσα και αέρα το δεύτερο ζήτημα.
Ο Παπανδρέου εξήγησε ότι η Ελλάδα θέλει να διασφαλίσει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων βάσει του δικαίου της θάλασσας ενώ θα κάνει όλες τις αναγκαίες ρυθμίσεις για να διασφαλίσει την ελεύθερη πρόσβαση της Τουρκίας στα διεθνή ύδατα.
Η Ελλάδα θέλει ακόμη να χρησιμοποιήσει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Ο Παπανδρέου είπε ότι αυτή ήταν η βάση των διαπραγματεύσεων που πλησίασε να οδηγήσει σε αποτέλεσμα, πριν πέντε χρόνια όταν άφησε την θέση του Υπουργού Εξωτερικών.
Ο Παπανδρέου είπε ότι η τουρκική διεκδίκηση για «γκρίζες ζώνες» που αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε μικρά νησιά και βραχονησίδες, δεν βοήθησε.
Σχετικά με το θέμα των τουρκικών υπέρ-πτήσεων στα ελληνικά νησιά, ο Παπανδρέου είπε ότι τόνισε στον τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν, ότι «αυτό προκαλεί παράνοια στην Ελλάδα και περιορίζει την ελαστικότητα της ελληνικής κυβέρνησης….»
Αυτός ήτον ο τρόπος με τον οποίο ο Γεώργιος Παπανδρέου αντιμετώπιζε δυο κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής λίγο πριν παραδώσει την Ελλάδα στα χέρια των δανειστών:
Erga Omnes όνομα μόνο για διεθνή χρήση και συνεπώς Διπλή ονομασία, και το μόνο όριο που έθετε στην διαπραγμάτευση με την Τουρκία ήταν η αμφισβήτηση ελληνικών νησιών, λες και η υφαλοκρηπίδα και οι θαλάσσιες ζώνες δεν αποτελούν χώρο που ασκείται κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα.
ΤΑ ΔΥΟ ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΔΩ, ΟΠΩΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ WIKILEAKS:
