ΤΡΕΙΣ του Μάρτη 1957, μιάμιση η ώρα μετά το μεσημέρι και η μάχη του Μαχαιρά συνεχιζόταν. Από τις έξι το πρωί. Ο γενναίος των γενναίων Γρηγόρης Αυξεντίου, με το συναγωνιστή του Αυγουστή Ευσταθίου, αναμετρούνταν, ως νέοι Δαυίδ προς τους αποικιοκράτες Γολιάθ: Με εκατοντάδες Άγγλους πάνοπλους στρατιώτες, στο κρησφύγετό τους, ένα περίπου χιλιόμετρο ΒΑ΄ του μοναστηριού της Παναγίας της Μαχαιράδος.
Το χάνι της Γραβιάς, οι Θερμοπύλες, η Αλαμάνα και οι άλλοι τόποι θυσίας των Ελλήνων προγόνων μας, αναβίωναν τις ώρες εκείνες στην Κύπρο, στο πρόσωπο του 29χρονου έφεδρου αξιωματικού του ελληνικού στρατού από την ηρωική Λύση, κορυφαίου στελέχους της απελευθερωτικής προσπάθειας των Ελλήνων Κυπρίων για αποτίναξη του αγγλικού ζυγού. Του θρυλικού Ζήδρου, του Αίαντα, του Ζώτου και Άρη της ΕΟΚΑ.
Το πτώμα του ηρωικού Αυξεντίου βρέθηκε απανθρακωμένο, αφού οι Βρετανοί έρριψαν στη σπηλιά βόμβες πετρελαίου για να τον κάψουν και ετάφη την επομένη στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Τα Φυλακισμένα Μνήματα».
Υ.Γ. Ο μεστός από λυρισμό επικήδειος λόγος της μεγαλύτερης ηρωίδας μάνας τραγουδιέται σήμερα από την κορυφαία ερμηνεύτρια της Ελλάδας.
{videobox}MiJs0dc4AHU{/videobox}
Ο Γιώργος Θεοφάνους, με τη βοήθεια της αδελφής του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, κατέγραψε τον επικήδειο λόγο της μητέρας του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ και στη συνέχεια τον μελοποίησε.
Το τραγούδι παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της μουσική παράστασης του Γ. Θεοφάνους «Τραγουδώ για το νησί μου» το 2008 στο Ηρώδειο και στην Κύπρο.
{jcomments on}
