Σήμερα «μιλάμε» και γνωρίζουμε τον εξαίρετο ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Λιβανό, που υπηρετεί την τέχνη του με συνέπεια , αγάπη και προσήλωση περισσότερο από δύο δεκαετίες.
– Κύριε Λιβανέ, όλοι ξέρουμε τους «Θεατρίνων Θεατές» και τα σπουδαία έργα που παρουσιάζουν. Μιας και είστε ο ιδρυτής τους μιλήστε μας γι αυτούς, που φέτος συμπληρώνουν δέκα χρόνια στο θεατρικό σανίδι;
Είναι τιμή μου, που γι΄ αυτό τον εορτασμό, πρωτομιλάω και μοιράζομαι τις σκέψεις μου με την εφημερίδα «Kifisia Press». Η ομάδα Θεατρίνων Θεατές, δημιουργήθηκε για να τοποθετήσει στον ελληνικό πολιτισμό, το δικό της λιθαράκι.
Επηρεασμένος από τα ευρωπαϊκά σύγχρονα ρεύματα στο θέατρο, προσπάθησα να φτιάξω ένα σταθερό πυρήνα καλλιτεχνών με δημιουργικό όραμα, και να παρουσιάσουμε σε ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις , σημαντικά έργα που έχουν παιχτεί λίγο ή καθόλου.
-Με τι κριτήρια επιλέγετε κάθε σεζόν τα έργα;
Βάσει ενστίκτου! Διαβάζω δεκάδες θεατρικά, με ενημερώνει ο ατζέντης μου για τις επιτυχίες σε Λονδίνο και Νέα Υόρκη, και όταν ένα έργο ή μια ιδέα με συνεπάρει, αυθόρμητα την υιοθετώ. Μου αρέσει να πειραματίζομαι. Δεν θέλω να βαλτώνω σε συνταγές, αλλά να δοκιμάζομαι. Η ομάδα μας με σταθερούς συνεργάτες και με εξαίρετους guest, συνεχίζει ακάθεκτη και πιο αισιόδοξη από ποτέ!
– Την εποχή αυτή ετοιμάζετε το «Leonardo’s ring» για να ανοίξετε την φετινή περίοδο. Δεν είναι πολύ τολμηρό , αφού έχει άνδρες γυμνούς και σοκαριστικούς διαλόγους;
Είναι από τα σπουδαιότερα κείμενα, που έχω διαβάσει! Και το ίδιο πιστεύει κι ο Βασίλης Μπουζιώτης, που υπογράφει τη δραματουργική ανάλυση και η Μαριάννα Τόλη, που επιμελείται τη μουσική.
Ο πολυβραβευμένος Rick Elice, φτιάχνει ένα σύγχρονο ερωτικό γαϊτανάκι, με αφορμή ένα δαχτυλίδι, που ταξιδεύει από χέρι σε χέρι, από αιώνα σε αιώνα, για να μεταφέρει τη φιλοσοφία του: πως όποιον κι αν γνωρίσουμε, όποιος κι ας μας συνεπάρει, όποιον κι αν εμπιστευτούμε, εν τέλει ερχόμαστε και φεύγουμε μόνοι! Ένα κείμενο προκλητικό και ωμό όσο η ίδια μας η ύπαρξη, καθόλου χυδαίο, ερωτικό και……γυμνό όσο δε φαντάζεται κανείς. Στοχεύουμε στην παράσταση της χρονιάς!
-Ποιοι είναι οι συντελεστές;
Τη μετάφραση υπογράφει ο Κώστας Βούλγαρης, τα σκηνικά και τα κοστούμια η Δέσποινα Βολίδη, την κινηματογράφηση ο Μενέλαος Τζαβέλλας και τη χορογραφία ο Σίμωνας Πάτροκλος. Παίζουν οι Χρήστος Λιακόπουλος, Κώστας Φραγκολιάς, Στάθης Παναγιωτίδης, Παναγιώτης Κατσίκης, Τιμώθεος Θάννος και Γιάννης Κωσταράς.
-Ποια άλλα έργα προγραμματίζετε στο Studio Κυψέλης;
Η διεύθυνση του Studio Κυψέλης παραμένει πάντα στο Μανώλη Δεστούνη ( τον πιο αγαπημένο μου ηθοποιό) , και έχει προγραμματίσει τον πετυχημένο μονόλογο του «Τα ρολόγια της ζωής μου» της Τούλας Μπούτου, και την επιθεώρηση «Cabaret Ελλάς».
Ο Στέφανος Κακαβούλης με την Άντεια Ολυμπίου θα πρωταγωνιστήσουν στα ¨«Οργισμένα νιάτα» του Όσμπορν, σε δική μου σκηνοθεσία, και ο Ηλίας Μαλανδρής θα παρουσιάσει το «Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν» σε σκηνοθεσία Ντίνας Ρίτσου, ενώ θα επαναληφθούν το «Μισά Μισά» με την Ισμήνη Καλέση και τον Αντώνη Ραμπαούνη, το musical “Μπουλούκια θεατρίνοι» με τον Κώστα Λαβδιώτη και το Νοέμβρη η «Κωμωδία του Έρωτα» του Ίψεν.
Είναι πολύ σημαντικό ότι θα ολοκληρώσει τον κύκλο των παραστάσεων του, μετά από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, ο περίφημος μονόλογος «Συγνώμη Μαμά» με την Καίτη Παπανίκα και τον Αλέξανδρο Χατζή ζωντανά με τη μουσική του , σε σκηνοθεσία Γιώργου Βασιλειάδη.
Από τον Ιανουάριο του 2014 θα έχουμε τρεις νέες παραγωγές , με το Γιώργο Χριστοδούλου, την Μαρία Αλιφέρη και τον Γιάννη Διαμαντόπουλο.
-Προτιμάτε να παίζετε ή να σκηνοθετείτε;
Γεννήθηκα ηθοποιός. Σκηνοθετώ, για να ολοκληρώσω τον κύκλο έρευνας μέσα μου.
-Έχετε συμπρωταγωνιστήσει με πολλά μεγάλα ονόματα του θεάτρου. Ποιου η προσωπικότητα σας έχει εντυπωσιάσει και τι θυμάστε από τις συμβουλές που σας έδιναν σαν εκκολαπτόμενο ηθοποιό;
Είχα την τύχη να βρεθώ στην Επίδαυρο δυο φορές με τις δασκάλες μου, την Άννα Συνοδινού και την Ασπασία Παπαθανασίου. Δυνατές προσωπικότητες με μεταδοτική ενέργεια .
Πιο πολύ με επηρέασαν σαν ψυχολογία προσέγγισης ο Δημήτρης Ποταμίτης και η Μαριάννα Τόλη. Και δε θα ξεχάσω ποτέ τη φράση που μου ανταπέδωσε η Συνοδινού, όταν την ευχαρίστησα για τη συνεργασία. «Αν δε σε χρειαζόμουν δε θα σε έπαιρνα. Αν δεν ήσουν απαραίτητος δε θα σε κρατούσα….»
-Παρατηρούμε ότι έχουν ανοίξει πάρα πολλά μικρά θέατρα σε γειτονιές. Δεν θα ήταν καλύτερο να υπήρχαν λιγότερα και να ενώνονταν πιο πολλοί θίασοι;
Δυστυχώς η μοίρα των μεγάλων θεάτρων είναι πτωτική. Δούλεψα στο Εθνικό, στην Αλκυονίδα , στο Μπροντγουαίη… Σήμερα όσα από τα μεγάλα θέατρα καταφέρνουν να διατηρηθούν, αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα. Μέσα από τον πόλεμο που έχει κηρύξει ο Δήμος της Αθήνας στα θέατρα, με την επαναφορά ενός νόμου που είναι σε αδράνεια περίπου 85 χρόνια, θα κλείσουν ακόμα περισσότερα θέατρα.
Όταν κλείνει ένα θέατρο είναι σα να κλείνει μια εκκλησία. Είναι προδοσία, είναι βιασμός στη συνέπεια και στη συνέχεια της Τέχνης. Η Τέχνη του θεάτρου είναι πολυτέλεια και όσοι την ασκούμε, ζούμε μοναχικά και με στερήσεις για να εκφραστούμε.
Μακάρι να εξακολουθήσουν να υπάρχουν τα μικρά θέατρα. . Όσον αφορά τη συνένωση είμαι υπέρμαχος και το τολμώ και το αποζητώ. Δεν είναι πάντα εφικτό, δυστυχώς!
-Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σας μετά την κρίση στην χώρα μας;
100%. Δουλεύω ασταμάτητα για να μπορώ να κρατήσω την ομάδα μου και το θέατρο, αλλά οι απαιτήσεις για επιβίωση είναι πολλές και οι δυσκολίες για να κάνεις θέατρο περισσότερες. Χρειάζεται πίστη, τόλμη και εντιμότητα. Συνάντησα και τα τρία . Προδόθηκα κατ΄ επανάληψη και στα τρία!
-Ο κόσμος εξακολουθεί να πηγαίνει θέατρο;
Ναι ο κόσμος βλέπει θέατρο. Πέρυσι στην «Κωμωδία του έρωτα» είχαμε πληρότητα 110% !
-Ποιο είναι το μότο σας σαν άνθρωπος; Είστε αισιόδοξο άτομο;
Ζω για το σήμερα και είμαι « Λυση – στρε – φής» .
-Υπάρχουν πολλές Σχολές Δραματικής , πολλά παιδιά πηγαίνουν εκεί, δίχως όμως όλα να διαθέτουν ταλέντο και η Σχολή δεν τα… αποθαρρύνει . Τι θα λέγατε πάνω σ αυτό και τι προσόντα πρέπει να έχει ένας νέος ηθοποιός για να ξεχωρίσει;
Μου κάνετε την ερώτηση συμπτωματικά τώρα , που αποδέχτηκα την πρόταση και το χειμώνα θα διδάσκω θέατρο πάλι στον Πειραϊκό Σύνδεσμο, και συγκεκριμένα γραμμικό συμβολισμό. Πιστεύω σε δύο πράγματα στο φυσικό ταλέντο και στη σκληρή δουλειά. Υπάρχουν ηθοποιοί που γεννήθηκαν και ηθοποιοί που έγιναν.
Πολύ σημαντικό! Δεν πρέπει να αποθαρρύνουμε τα νέα παιδιά να έρθουν σε επαφή με το θέατρο. Ακόμα και η κουλτούρα του είναι μοναδική. Το αν θα παραμείνουν ,είναι αποτέλεσμα σωρείας παραγόντων.
-Τι θα λέγατε στους υπεύθυνους να …διορθώσουν ως προς το θέατρο του σήμερα;
Να ξαναδοθούν επιχορηγήσεις , να ανοίξουν ξανά τα θερινά Festivals, και ο Δήμος της Αθήνας , σε συνεργασία με το ΥΠ. ΠΟ. , να μην κλείσει κανένα θέατρο!
-Μια ευχή σας για το μέλλον…..
Να έχουμε υγεία και να κάνουμε όνειρα μαζί με αυτούς που μας αγαπούν. ΄Όχι με αυτούς που αγαπάμε!
