«Έχουμε ήδη μπει σε μια νέα περίοδο πυκνών πολιτικών διεργασιών. Τα πρώτα έντονα σημάδια υποχώρησης της αποδοχής της κυβέρνησης στην κοινωνία είναι ορατά»…επισημαίνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, με συνέντευξή του στο iEidiseis.
«Οι πολιτικές εξελίξεις θα προσδιοριστούν από τον χρόνο εισαγωγής του εμβολίου στη χώρα μας, την έκταση και το βάθος της οικονομικής κρίσης σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Έχουμε ήδη μπει σε μια νέα περίοδο πυκνών πολιτικών διεργασιών. Τα πρώτα έντονα σημάδια υποχώρησης της αποδοχής της κυβέρνησης στην κοινωνία είναι ορατά».
Τα παραπάνω τονίζει με συνέντευξή του στο iEidiseis ο Πάνος Σκουρλέτης και προειδοποιεί πως «η Κυβέρνηση θέλει να εμπεδώσει μια κουλτούρα μη διεκδίκησης μέσα από το φόβο και την αβεβαιότητα».
-Μετά και τα γεγονότα στην επέτειο του Πολυτεχνείου, αλλά και τα όσα συμβαίνουν με την υγειονομική κρίση, θα ήθελα την εκτίμησή σας για τη φυσιογνωμία της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη.
Πράγματι, νομίζω πως πλέον γίνεται ορατή και κατανοητή η σημερινή φυσιογνωμία της κυβέρνησης. Στον τομέα της υγείας φάνηκε πως ήταν επιλογή της να μη στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας. Άφησε για μεγάλο διάστημα απλήρωτες τις υπερωρίες των νοσοκομειακών, δεν προώθησε τις απαιτούμενες μόνιμες προσλήψεις, είπε ψέματα σε σχέση με τον αριθμό των Μ.Ε.Θ.
Ενώ, με μεγάλη άνεση έκλεισε το μάτι προς τους ιδιώτες επιχειρηματίες της υγείας. Όμως, η κατάσταση σε σχέση με την πανδημία ξέφυγε και στην προσπάθεια της να δείξει πως έχει τον έλεγχο των πραγμάτων, αλλά και να κρύψει τις ευθύνες της, υπερτόνισε το θέμα της ατομικής ευθύνης των πολιτών. Ταυτόχρονα πήγε να στήσει μια σύγκρουση γύρω από τον εορτασμό της φετινής επετείου του Πολυτεχνείου, νομίζω όμως ότι της γύρισε μπούμεραγκ.
Επιχείρησε να ξαναγράψει την Ιστορία ενώ με την ακραία επίδειξη αυταρχισμού θέλησε να ικανοποιήσει το ακροδεξιό ακροατήριο της. Βλέποντας αυτά τα οποία έρχονται στο πεδίο της οικονομίας και της κοινωνίας, η κυβέρνηση θέλει να «τρομάξει», θέλει να εμπεδώσει μια κουλτούρα μη διεκδίκησης μέσα από τον φόβο και την αβεβαιότητα.
Έχουμε, λοιπόν, μια κυβέρνηση προβλέψιμη και ακραία νεοφιλελεύθερη στην οικονομία, που επιχειρεί να ενσωματώσει δυνάμεις του λεγόμενου ακραίου κέντρου ενώ, ταυτόχρονα, κινούμενη με βάση το δόγμα νόμος και τάξη, επιλέγει τον αυταρχισμό και την καταστολή για να επιβληθεί.
-Η κρίση της πανδημίας, κατά γενική ομολογία, οδηγεί σε περαιτέρω οικονομική κρίση και σε κρίση ψυχικής υγείας. Εκτιμάτε ότι μπορεί να οδηγήσει και σε κρίση δημοκρατίας; Και μπορεί στη χώρα μας να οδηγήσει και σε έκτακτες πολιτικές εξελίξεις, δηλαδή σε πρόωρες εκλογές;
Οι κάθε είδους περιορισμοί θέτουν σε δοκιμασία τη δημοκρατία, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και προφανώς και την ίδια την ψυχική μας υγεία. Είναι δύσκολο να προβλέψουμε ποια θα είναι η οικονομική γεωγραφία μετά το τέλος της πανδημίας. Πόσες επιχειρήσεις θα κλείσουν, πόσες θέσεις εργασίες θα χαθούν και τι είδους θέσεις εργασίας θα αντικαταστήσουν τις παλιές.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι κυρίαρχες οικονομικές δυνάμεις θα θελήσουν να επωφεληθούν από τη σημερινή κρίση, ανατρέποντας σε μονιμότερη βάση υπέρ των δικών τους συμφερόντων τις ισορροπίες ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας και τον κόσμο του κεφαλαίου. Αν, λοιπόν, εκτιμάμε ότι έρχονται ανατροπές και κοινωνικές συγκρούσεις, είναι σαφές ότι με αφορμή την πανδημία θα επιδιωχθεί να περιορισθούν τα δικαιώματα.
Γι’ αυτό έχει σημασία όταν υιοθετούμε π.χ. τα αναγκαία περιοριστικά μέτρα για λόγους υγειονομικούς, να κατανοούμε ότι είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής αυτοπειθαρχίας και αυτοπεριορισμού και όχι μιας άνωθεν επιβολής. Αν είναι σωστές οι παραπάνω επισημάνσεις είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα έχουν την αντανάκλασή τους στο πολιτικό πεδίο.
Οι πολιτικές εξελίξεις θα προσδιοριστούν από τον χρόνο εισαγωγής του εμβολίου στη χώρα μας, την έκταση και το βάθος της οικονομικής κρίσης σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Έχουμε ήδη μπει σε μια νέα περίοδο πυκνών πολιτικών διεργασιών. Τα πρώτα έντονα σημάδια υποχώρησης της αποδοχής της κυβέρνησης στην κοινωνία είναι ορατά.
-Η απαγόρευση των συναθροίσεων οδήγησε στην υπογραφή κοινού κειμένου ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25. Εκτιμάτε ότι σπάει το λεγόμενο αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο που υπήρχε και ότι υπάρχουν προοπτικές συνέχισης της πρωτοβουλίας αυτής και σε άλλους τομείς;
Η επισήμανση που κάνετε σε σχέση με το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο με βρίσκει σύμφωνο. Έχει μια ιδιαίτερη ποιοτική διάσταση η κοινή πρωτοβουλία ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ25 και εκτιμώ πως πρέπει να έχει συνέχεια. Ο κόσμος που πλήττεται από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές παίρνει κουράγιο και βλέπει με θετικό μάτι την προοπτική κοινής δράσης σε συγκεκριμένα ζητήματα.
-Την άρνηση του ΚΙΝΑΛ να συμμετάσχει στην κοινή πρωτοβουλία των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης πού την αποδίδετε; Και μπορεί να αλλάξει;
Νομίζω πως η κρίση προσανατολισμού και στρατηγικής του ΚΙΝΑΛ είναι ένα μόνιμο φαινόμενο. Εσωτερικές παραλυτικές ισορροπίες και διχασμοί αυτό-περιορίζουν το χώρο του ΚΙΝΑΛ. Ο δρόμος της δορυφοριοποίησής του σε σχέση με τη ΝΔ δεν έχει μέλλον, αντίθετα ένας αναπροσανατολισμός του σε σχέση με τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα μπορούσε να του προσδώσει προοπτική.
-Στο πλαίσιο αυτό το επόμενο διάστημα ποιες πρέπει κατά τη γνώμη σας να είναι οι προτεραιότητες για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να συνεχίσει την προσπάθεια ανάκτησης της αξιοπιστίας του και της εμπιστοσύνης του κόσμου που δεν τον επέλεξε στις τελευταίες εκλογές. Αυτό σημαίνει μια πολύμορφη δράση και παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα, στα κινήματα και στους θεσμούς. Κυρίως, όμως, πρέπει να εμπνεύσει τις νεότερες γενιές.
Η κρίση της πανδημίας, η νέα βαθιά οικονομική κρίση, η κλιματική κρίση και η ανάγκη για τη διεύρυνση της δημοκρατίας, πρέπει να μας οδηγήσουν στη διατύπωση μιας νέας ριζοσπαστικής προγραμματικής πρότασης για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
