Κάτι βαθύτερο κρύβεται πίσω από τις αιχμές Δένδια για λαθρεμπόριο όπλων από το Κίεβο και τη μερική αποστασιοποίηση από τη στάση της Δύσης.
Να δω τώρα πού θα πάνε να κρυφτούν όλοι αυτοί που υποστήριζαν μετά πάθους τον Ζελένσκι στα γραπτά τους και κατηγορούσαν τον επικεφαλής της Ελληνικής διπλωματίας όταν αποφάσισε να κάνει διάβημα στην Ουκρανική κυβέρνηση για την πτώση του Αντόνοφ.
Να δω τι θα ψελλίσουν.
Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας Νίκος Δένδιας, ο οποίος αποκλείεται να έκανε τη δήλωση που παραθέτουμε χωρίς συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη (ούτε και το διάβημα-η σχέση τους είναι εξαιρετική), ήταν σχεδόν ξεκάθαρος στη συνέντευξή του στον ιστότοπο Newsbomb του Δημήτρη Γιαννακόπουλου:
«Η ενίσχυση της Ουκρανίας με αμυντικό υλικό από τη Δύση γίνεται επ’ ονόματι συγκεκριμένων αρχών της δημοκρατίας, της σταθερότητας, της ειρήνης, της ασφάλειας (…), άρα δεν είναι δυνατόν η ίδια η εξαγωγή να εν-υποθηκεύει τις αξίες για τις οποίες γίνεται».
Κατά συνέπεια η Ελληνική κυβέρνηση και ο Υπουργός Εξωτερικών είναι οι πρώτοι στη Δύση που θέτουν επισήμως ζήτημα λαθρεμπορίου όπλων από την κυβέρνηση της Ουκρανίας.
Οι πρώτοι που, με αφορμή την πτώση του Αντόνοφ στην εκλογική περιφέρεια του Υπουργού Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου, ζητούν εξηγήσεις από την ουκρανική κυβέρνηση για το γεγονός ότι από την πτώση του ουκρανικού αεροσκάφους κινδύνεψε η ζωή Ελλήνων πολιτών. Και το ερώτημα είναι γιατί.
Γιατί τώρα. Υπάρχουν δύο απαντήσεις γι’ αυτό:
Την πρώτη τη γράψαμε προχθές από αυτήν εδώ τη θέση, όταν δεν τολμούσε να τη γράψει κανείς. Η Ελληνική Δημοκρατία διασφάλισε τα νώτα της και την αξιοπιστία της σε περίπτωση που αποκαλυφθεί στο σύνολό του τυχόν δίκτυο λαθρεμπορίας.
Ήδη, μετά και τα σημειώματά μας με τους τίτλους «Διάβημα στην Ουκρανία για τυχόν λαθρεμπόριο όπλων» και «Καλύτερα βλάκες παρά ένοχοι» άρχισαν να ανοίγουν στόματα. Να κελαηδούν αηδόνια!
Σε έγκριτη πρωινή εφημερίδα διαβάσαμε ότι τα γραφεία της Ουκρανικής εταιρίας cargo στο Κίεβο στεγάζονται σε κατάστημα…περιποίησης νυχιών και ότι οι ιδιοκτήτες της έχουν καταγγελθεί από τον ΟΗΕ για παράνομο εμπόριο όπλων στη Λιβερία. Αν στο μέλλον διαβάσετε τίποτε αποκαλύψεις για offshore, μην εκπλαγείτε!
Σε έγκριτο ιστότοπο διαβάσαμε επίσης ότι το διάβημα που έγινε στην Ουκρανική κυβέρνηση από τον έμπειρο γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών κ. Δεμίρη ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Η κρίση στις Ελληνοουκρανικές σχέσεις σοβεί καιρό, αλλά χάριν των συμμαχικών σχέσεων αποκρύπτεται.
Την ώρα που ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης διακηρύσσει στις συνεντεύξεις του ότι στόχος είναι «να μην ηττηθεί η Ουκρανία στον πόλεμο» και το Ελληνικό Κοινοβούλιο στρώνει χαλί στον Ζελένσκι (ασχέτως αν αυτός το προσβάλλει με τους Ναζί Αζόφ), το Κίεβο απαιτεί από την Αθήνα:
-Να επιβληθούν κυρώσεις σε Ελληνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται νομίμως στη Μόσχα.
-Να κλείσει τον τηλεοπτικό σταθμό Open διότι εκφράζει… φιλορωσικές θέσεις.
-Να πάψουν τα Ελληνικά τάνκερ να μεταφέρουν (νομίμως με βάση τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε.) Ρωσικό πετρέλαιο.
Εμείς τους «υποστηρίζουμε», η Κυβέρνηση εννοώ, εμείς «φιλοξενούμε» πρόσφυγες και τους δεξιώνεται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Προεδρικό και αυτοί μας συμπεριφέρονται λες και είμαστε…αποικία τους!
Αυτή είναι λοιπόν η πρώτη απάντηση. Οι σκιές του φορτίου του Αντόνοφ υπήρξαν αρκετές για να έρθει στο φως της δημοσιότητας το δυσάρεστο πλην άγνωστο παρασκήνιο των Ελληνοουκρανικών σχέσεων του τελευταίου πενταμήνου.
Υπάρχει όμως και δεύτερη απάντηση για τη φαινομενικώς αιφνίδια επιδείνωση. Σε όλο αυτό υπάρχει κάτι βαθύτερο! Η Ελληνική Δημοκρατία αξιοποιεί το δυστύχημα με το Αντόνοφ και επισημοποιεί την κρίση με το Κίεβο, γιατί βλέπει πού πάει ο πόλεμος και θέλει να ρίξει προσεκτικά και εγκαίρως γέφυρες και πάλι προς τη Μόσχα.
Ο Υπουργός Εξωτερικών στη συνομιλία που είχε με πανεπιστημιακούς της Ομάδας Υψηλής Στρατηγικής (δημοσιεύεται ολόκληρη στο ομώνυμο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ευρασία) κάνει θετική αναφορά στην πρόοδο που είχε συντελεστεί στις Ελληνορωσικές σχέσεις μετά τις επανειλημμένες διακηρύξεις Λαβρόφ υπέρ της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια.
Ο Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε χθες ότι θέση της Ελλάδος ανέκαθεν ήταν ότι η Ρωσία «έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Ασφαλείας». Ανώτερες διπλωματικές πηγές τόνιζαν χθες στη στήλη-και μάλιστα την ώρα που ο υπουργός απουσίαζε στο Λονδίνο για βραβεύσεις και επαφές-ότι «ο πόλεμος έδειξε ότι κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τον Πούτιν».
Εκτίμηση που δεν έχει καμία σχέση με όλα όσα ακούγαμε από κυβερνητικά χείλη για τον Ρώσο ηγέτη πίσω από τις κλειστές πόρτες από τον περασμένο Φεβρουάριο και μετά, περί «ανατολικού δεσποτισμού» και τα τοιαύτα.
Εάν υπάρχει λοιπόν ένα συμπέρασμα από την προσεκτική αποστασιοποίηση της Εξωτερικής μας πολιτικής από το Κίεβο δεν είναι ότι υπάρχει επιδείνωση στις σχέσεις μεταξύ των δύο συμμάχων χωρών, αλλά ότι άρχισαν να λιώνουν δειλά δειλά οι πάγοι στις σχέσεις μας με τη Μόσχα.
Δεν θα λιώσουν βεβαίως αύριο το πρωί, θα πάρει ένα δύο χρόνια το λιγότερο, αλλά, με τη βοήθεια και της…κλιματικής κρίσης, το φαινόμενο άρχισε να εξελίσσεται. Για να μην ξεπαγιάσουμε τον χειμώνα. Των φρονίμων τα παιδιά πριν κρυώσουν αναθερμαίνουν.
