Είναι κανόνας σχεδόν χωρίς εξαίρεση. Όταν ένα κόμμα, με αρχηγό που δεν έχει θητεύσει στην πρωθυπουργία, κερδίζει τις εκλογές και σχηματίζει κυβέρνηση, το πρώτο εξάμηνο τουλάχιστον είναι δικό του. Του το χαρίζουν οι πολίτες που τον ψήφισαν. Είναι η γνωστή περίοδος χάριτος, ή αλλιώς το «εξάμηνο του μέλιτος». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι εξαίρεση.
Όπως συνέβη και με άλλους νέους πρωθυπουργούς στο παρελθόν, ότι θετικό κάνει εισπράττεται πολλαπλασίως θετικά από τους ψηφοφόρους του κι όχι μόνο.
Τα δε λάθη του υποβαθμίζονται, περνάνε σχεδόν στο ντούκου. Αυτό ισχύει ακόμα και για τον Τσίπρα, ο οποίος ανήλθε στην πρωθυπουργία σε εξαιρετικά δυσχερείς συνθήκες και σαν τότε «αντισυστημικός» είχε απέναντί του και τους δανειστές και όλο το φάσμα των εγχώριων κατεστημένων δυνάμεων.
Αντιθέτως, όταν την πολιτική-εκλογική παλίρροια διαδέχεται η άμπωτις, όταν η κοινή γνώμη στρέφει την πλάτη σε ένα πρωθυπουργό και στην κυβέρνησή του, ισχύει το αντίστροφο. Ότι θετικό κι αν αυτή κάνει υποβαθμίζεται.
Αντιθέτως, τα λάθη της υπερτονίζονται και διογκώνονται. Μπορεί αυτό να μην είναι δίκαιο, αλλά αυτή είναι η πολιτική δυναμική. Ο λόγος που αναφέρω όλα τα παραπάνω είναι για να αποφύγουμε το σύνηθες σφάλμα: να προβάλλουμε το πολιτικό κλίμα που υπάρχει σήμερα σε ορίζονται τετραετίας.
Ακούω σοβαρούς ανθρώπους να ισχυρίζονται με βεβαιότητα ότι «ο Κυριάκος έχει στην τσέπη και δεύτερη τετραετία»! Μπορεί αυτό να συμβεί, αλλά όποιος το ισχυρίζεται σήμερα και μάλιστα με βεβαιότητα, απλώς δεν κατανοεί ότι δεν μπορεί να γίνει τόσο μακροπρόθεσμη πρόβλεψη για την πολιτική-εκλογική δυναμική.
Αντιμέτωπος με δυσεπίλυτα προβλήματα ο Κυριάκος……..
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ………
