Στην Γαλλική εφημερίδα Le Figaro αυτόν τον μήνα, ο Henri Guaino, κορυφαίος σύμβουλος του Nicolas Sarkozy όταν ήταν πρόεδρος της Γαλλίας, προειδοποίησε ότι οι Ευρωπαϊκές χώρες, υπό την κοντόφθαλμη ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, «υπνοβατούν» οδηγούμενες σε πόλεμο με τη Ρωσία.
Ο κ. Guaino χρησιμοποίησε τον όρο «υπνοβάτης» επειδή ήταν η μεταφορά που χρησιμοποίησε ο ιστορικός Christopher Clark για να περιγράψει τις απαρχές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Φυσικά, ο κ. Guaino κατανοεί ότι η Ρωσία ευθύνεται πιο άμεσα για την παρούσα σύγκρουση στην Ουκρανία. Ήταν η Ρωσία που συγκέντρωσε τα στρατεύματά της στα σύνορα το περασμένο φθινόπωρο και τον χειμώνα και – αφού ζήτησε από το ΝΑΤΟ ορισμένες εγγυήσεις ασφαλείας που σχετίζονται με την Ουκρανία τις οποίες το ΝΑΤΟ απέρριψε – άρχισε τους βομβαρδισμούς και την εισβολή στις 24 Φεβρουαρίου.
Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες με την πολιτική που ακολούθησαν, βοήθησαν ώστε να μετατραπεί αυτή η τραγική, τοπική και διφορούμενη σύγκρουση σε μια πιθανή παγκόσμια «πυρκαγιά». Με την παρανόηση της λογικής του συγκεκριμένου πολέμου, υποστηρίζει ο κ. Guaino, η Δύση, με επικεφαλής την κυβέρνηση Μπάιντεν, δίνει στη σύγκρουση μια δυναμική που μπορεί να είναι αδύνατο να σταματήσει.
Το άρθρο όπως αναρτήθηκε στους New York Times. Έχει δίκιο.
Το 2014 οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν μια εξέγερση-στα τελευταία της στάδια μια βίαιη εξέγερση-κατά της νομίμως εκλεγμένης ουκρανικής κυβέρνησης του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, η οποία ήταν φιλορωσική. (Η διαφθορά της κυβέρνησης του κ. Γιανουκόβιτς έχει προβληθεί πολύ από τους υπερασπιστές της εξέγερσης, αλλά η διαφθορά είναι ένα διαχρονικό ουκρανικό πρόβλημα, ακόμη και σήμερα).
Η Ρωσία, με τη σειρά της, προσάρτησε την Κριμαία, ένα ιστορικά ρωσόφωνο τμήμα της Ουκρανίας που από τον 18ο αιώνα ήταν η βάση του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας.
Μπορεί κανείς να διαφωνήσει για τις ρωσικές αξιώσεις στην Κριμαία, αλλά οι Ρώσοι τις παίρνουν στα σοβαρά. Εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι και Σοβιετικοί μαχητές έχασαν τη ζωή τους υπερασπίζοντας την πόλη της Σεβαστούπολης της Κριμαίας από τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις κατά τη διάρκεια δύο πολιορκιών-μία κατά τον Κριμαϊκό πόλεμο και μία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τα τελευταία χρόνια, ο Ρωσικός έλεγχος της Κριμαίας φαινόταν να παρέχει μια σταθερή περιφερειακή διευθέτηση: Οι Ευρωπαίοι γείτονες της Ρωσίας, τουλάχιστον, είχαν αφήσει την κατάσταση ως έχει, γεγονός που συνιστά έμμεση αποδοχή.
Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αποδέχθηκαν ποτέ την προσάρτηση της Κριμαίας. Στις 10 Νοεμβρίου 2021, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ουκρανία υπέγραψαν μια «χάρτα στρατηγικής εταιρικής σχέσης» που καλούσε την Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, καταδίκαζε τη «συνεχιζόμενη Ρωσική επιθετικότητα» και επιβεβαίωσε την «ακλόνητη δέσμευση» των ΗΠΑ για την επανένταξη της Κριμαίας στην Ουκρανία.
Αυτή η χάρτα «έπεισε τη Ρωσία ότι πρέπει να επιτεθεί πριν δεχθεί επίθεση», έγραψε ο κ. Guaino. «Είναι η επανάληψη των γεγονότων του 1914 σε όλη τους την τρομακτική διάσταση».
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ…….
