Η τραγωδία είναι τεράστια και τα λόγια τέτοιες ώρες φτωχά. Τεράστιες είναι και οι ευθύνες. Τις έδειξε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ο αρχηγός της Πυροσβεστικής Στεφ. Κολοκούρης δηλώνοντας λίγο πριν οι φλόγες φτάσουν στον Άγιο Στέφανο «Βρίσκομαι στην Ιπποκράτειο Πολιτεία και δίνουμε μια μάχη με τις πυροσβεστικές δυνάμεις για να μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε ένα μέτωπο που έχει απομείνει στο βορειοανατολικό κομμάτι του βουνού της Πάρνηθας».
Λάθος εκτίμηση λοιπόν…on camera. Και μάλιστα από την κεφαλή του Πυροσβεστικού Σώματος που (διόλου συμπτωματικά) υπήρξε και ο επιχειρησιακός αρχηγός στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι! Και ο οποίος…τιμήθηκε επί Μητσοτάκη προαγόμενος στην κορυφαία θέση του Σώματος. Ε, τι άλλο να προσθέσουμε;
Αρκεί ίσως να υπενθυμίσουμε ότι δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες από τότε που ο επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς δήλωνε ότι «τα εναέρια μέσα κατανέμονται σε 25 βάσεις» σε όλη τη χώρα, «καθώς η γεωγραφική διασπορά αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της άμεσης απόκρισης».
Γιατί μπορεί να είχε δίκιο στα…θεωρητικά αλλά στην πράξη απέτυχε παταγωδώς καθώς σχεδόν παντού οι πάντες έψαχναν αυτά τα ενάερια μέσα (τα περισσότερα από ποτέ!) χωρίς να τα βρίσκουν.
Όπως έχει σημασία να θυμίσουμε ότι στις αρχές του καλοκαιριού ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε πολύ ευχαριστημένος επειδή:
«Κάναμε την καλύτερη δυνατή προετοιμασία σε επίπεδο κεντρικού κρατικού μηχανισμού και σε επίπεδο Πυροσβεστικής και πιστεύω ότι η συνεργασία μας και φέτος θα είναι άψογη, έτσι ώστε να περιορίσουμε στο ελάχιστο-τουλάχιστον στην Αττική-τον αντίκτυπο οποιασδήποτε πυρκαγιάς μπορεί να χρειαστεί να διαχειριστούμε».
Αυτό δηλαδή που δεν έγινε ποτέ όπως διαπιστώσαμε όλοι και ιδίως οι άνθρωποι των περιοχών που κάηκαν και οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις έχασαν τα πάντα.
Σε αυτά τα ζητήματα ζωής είναι αφιερωμένο αυτή την Κυριακή το Documento. Εστιάζοντας σε αυτά που οι «αρμόδιοι» θέλουν να κρύψουν, δίνοντας τον λόγο σε αυτούς που έζησαν την απουσία επιχειρησιακού σχεδίου.
Και είναι αποκαλυπτική η δήλωση του Ανδρέα Καλλίτση από τις Ροβιές Ευβοίας στην οποία αξίζει να σταθείτε:
«Μείναμε τρία άτομα στη γειτονιά και σώσαμε τα σπίτια. Τα πυροσβεστικά ήταν παραταγμένα δεξιά και αριστερά και ήρθαν όταν πήραν φωτιά τα σπίτια. Αεροπλάνα δεν είχε καθόλου. Ευτυχώς που μείναμε. Ο πατέρας μου έσωσε γύρω στα 20 σπίτια με κλαριά, με τα πόδια και με τα χέρια.
Έκοψε 2.000 πεύκα με το αλυσοπρίονο για να φτιάξει ζώνη και κάθονταν και τον κοίταζαν. Αν δεν έπαιρνε το τρακτέρ μισή ώρα πριν έρθει η φωτιά να οργώσει ότι χωράφι υπήρχε γύρω από τα σπίτια μας, θα είχε γίνει καταστροφή. Εκατό μέτρα πιο πάνω κάηκαν δέκα σπίτια»
