Η Ευρωπαϊκή επιχείρηση «Ειρήνη» για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων προς τις αντιμαχόμενες πλευρές στη Λιβύη, που συμφωνήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο στο Βερολίνο, με πρωτοβουλία της Άνγκελα Μέρκελ, αποδείχθηκε ένα άνευ προηγουμένου φιάσκο.
Η δύναμη με πολεμικά πλοία, αεροπλάνα και ελικόπτερα, που θα επιτηρούσαν το εμπάργκο στη Μεσόγειο, άργησε να συγκροτηθεί και όταν αυτό έγινε εφικτό, πολλοί λάκισαν.
Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί η Ελληνική φρεγάτα Σπέτσες μόνη της, απέναντι σε τρία πολεμικά της Τουρκίας, που συνόδευαν ένα εμπορικό με όπλα, που κατέληξαν ανενόχλητοι σε λιμάνι της Λιβύης, που ελέγχεται από τον σύμμαχο του Ερντογάν τον Σάρατζ.
Η Τουρκία και στο θέμα της Λιβύης γράφει την διεθνή κοινότητα στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Η Αθήνα μολονότι αποκλείστηκε από τη σύνοδο του Βερολίνου, εν τούτοις έδωσε το παρόν στην ευρωπαϊκή δύναμη, που συγκροτήθηκε για να εμποδίσει την παρέμβαση τρίτων στον πόλεμο, που ξέσπασε μετά την πτώση του Καντάφι, ανάμεσα σε διάφορες ομάδες στη Λιβύη.
Η αδυναμία της Ευρώπης, που συμμετείχε ενεργά στην εξόντωση του Καντάφι να παίξει έναν σοβαρό ρόλο στην όλη ειρηνευτική προσπάθεια, αποδεικνύει περίτρανα ότι η Ε.Ε. παραμένει ατελής, μια και η παρουσία της εξαντλείται στο οικονομικό σκέλος, που μερικοί αφελείς πιστεύουν ότι αποτελεί το μοναδικό μέσο επικράτησης στον χώρο της γηραιάς ηπείρου.
Κι αυτό γιατί ο Ερνογάν του χορεύει όλους Αμερικανούς, Ευρωπαίους και Ρώσους στο ταψί, με απώτερο στόχο να υλοποιήσει το όνειρο της γαλάζιας πατρίδας από τη μια και να έχει βάλει γερά το πόδι του από την άλλη, σε Συρία και Λιβύη.
Ήδη έγινε γνωστό από τουρκικές πηγές, ότι η στρατιωτική βοήθεια στον Σάρατζ προκειμένου να σταθεί στα πόδια του και να μην καταρρεύσει, είχε σημαντικά ανταλλάγματα.
Δύο τουρκικές βάσεις, μια αεροπορική και μια ναυτική, στην Λιβύη και εκμετάλλευση πετρελαιοπηγών εντός του εδάφους της σπαρασσόμενης αυτής χώρας.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ…..
